Tuia-(de-Chino)
Platycladus orientalis
Cupressaceae
Noms en français : Thuya de Chine, Thuya d'Orient.
Descripcioun :Li tuia se recounèisson à si ramo plato, coume de penche, au contro di ciprès. Lou gènre Platycladus se destrio di vertadié tuia dóu gènre Thuja que si grano an ges d'alo (fotò). Pòu raceja emé d'aubre un pau vièi.
Usanço :Aquest aubre èi di proun planta, de segur de trop, qu'es esta douna lou noum de "betum vegetau". Resisto forço à la secaresso ; en Chino, li boudisto ié dison "l'aubre de vido" que pòu viéure de tèms.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Platycladus
Famiho : Cupressaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Pargue
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Platycladus orientalis (L.) Franco, 1949
Eigreto(-tèsto-de-biòu)
Rumex bucephalophorus
Polygonaceae
Noms en français : Oseille tête-de-boeuf, Rumex tête-de-boeuf.
Descripcioun :Vaqui uno eigreto de l'an de la pichoto meno que trachis dins li terraire safrous. L'enflourajado èi longarudo emé de fueio à la baso. Li flour soun groupado en verticillo de 2 à 4 flour, li pecou soun vira devers lou bas. La subsp. de prouvènço ié dison gallicus.
Usanço :Dèu èstre manjadisso coume lis àutris eigreto, mai avèn pas d'entresigne segur pèr aquelo planto.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 (50) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rumex
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 0,5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Tepiero emé planto de l'an
- Terraire safrous
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Macarò
Ref. sc. : Rumex bucephalophorus L., 1753